Op zoek naar de Wolf

In dit blog vertel ik je hoe ik de wolf heb gevonden en welke middelen je kan gebruiken om wolvensporen te vinden.

Content uit dit blog niet zonder toestemming kopieren

Ik ben geen wolfexpert, gewoon een hobbyist.

inhoud

  1. Wat kan je goed gebruiken

  2. Wolf in Nederland

  3. Den Treek

  4. Hondje meegenomen en nooit meer terug gezien

  5. Reukvermogen

  6. Wanneer sporen zoeken

  7. Kudde bescherming honden

  8. Ik besloot zuidelijker te gaan zoeken

  9. Hol van de wolf

  10. Op een andere plek in de Veluwe opzoek

  11. Wolven gespot!

  12. De Vacht

  13. Door de wolf uitgegraven dassenburcht

  14. Dierentuin

  15. Wolven fotograferen

  16. Interessante links

Wolf op de Veluwe

Wat kan je goed gebruiken?

  • Via deze link kan je op een kaart van BIJ12 het verspreidingsgebied van de wolf in Nederland zien.

  • Deze Topo GPS-app laat je zelf sporen, paden en objecten markeren en biedt verschillende kaarten, zoals OpenStreetMaps, waarop je wandelpaden in natuurgebieden kan zien. De app en kaarten kosten wel een paar euro per stuk.

  • Op Facebook, in groepen zoals "Geen wolf" en andere, worden wolfsmeldingen met locatie geplaatst. Door deze locaties op je Topo GPS-kaart te markeren, kan je een overzicht maken van in welk gebied welke waarnemingen worden gedaan. De groep die ik heb gebruikt, bestaat nu niet meer.

  • Een simpel plastic meetlint zoals deze, waar je 2x 25 cm vanaf kan knippen om prenten en uitwerpselen mee op te meten (lengte en breedte).

  • Dit artikel over het zicht van dieren.

  • Dit boekje "Wild van sporen" is voor €4 echt dubbel en dwars het geld waard. Er zitten (op ware grootte) plastic doorzichtige prentenafdrukken in die je over een echt spoor heen kan leggen. Het boekje legt uit hoe je sporen moet opmeten en fotograferen.

Sporen overlay kaarten

Schaf een goed wolvenboek aan, zoals deze, zodat je iets over de dieren weet voordat je ernaar op zoek gaat. Het is een prijzig boek, maar tweedehands is het goedkoper te krijgen.

Prachtig boek!

Weten hoe een roedel functioneert is razend interessant. Er wordt gezegd dat je niet zomaar een wolf kan afschieten, omdat sommige wolven een belangrijke functie voor de hele groep vervullen. Een wolvenroedel functioneert dankzij een sterke sociale structuur, gebaseerd op hiërarchie, samenwerking en communicatie. Hier komt echt leiderschap bij kijken.

Ik ga in dit blog niet in op hoe een roedel functioneert; dat kan je in boeken lezen.


Wolf in Nederland

Toen ik voor het eerst hoorde dat de wolf in Nederland was, vond ik dat echt geweldig nieuws! Wie had gedacht dat zo'n groot dier na ongeveer 150 jaar zou terugkeren naar het kleine, dichtbevolkte Nederland?

Het is niet makkelijk voor een wolf om in Nederland een nieuw leefgebied te bereiken.

Ik heb ooit geprobeerd om over zo'n soortgelijk hek als hierboven te klimmen, maar dat is me niet gelukt.

Vanwege bovenstaande actie is het advies over hoe een dassentunnel geplaatst moet worden aangepast. Lees hier het artikel.

Het jaar 2017 wordt genoemd als het jaar dat de wolf in Nederland kwam, maar sinds 2020 is er veel publiciteit aan gegeven.

Mijn eerste gedachte toen ik hoorde dat de wolf in Nederland was, was net als dat van velen: "Wauw, ik ga morgen in het gebied op zoek naar sporen, en wie weet kom ik de wolf wel tegen!" Tot ik op het nieuws zag hoe enorm veel mensen er iedere dag, de hele dag door, achter die wolf aanliepen.

Mensen, hier wil je toch niet tussen staan als natuurfotograaf. Ik zou me echt doodschamen als ik zo'n "natuur"foto zou maken.

Vanwege de drukte bij de wolf en de effecten die dat op de dieren had, besloot ik niet naar het gebied van de wolf te gaan en daarmee een steentje bij te dragen aan het voortbestaan van de dieren. Het verhaal hield op.

Tot 2024 aanbrak en ik door een van mijn favoriete wandelgebieden liep.

Den Treek

’s Avonds na het eten maak ik graag een wandeling. Je hoort in de avondstilte de vogeltjes fluiten en aan het eind van de avond zakt de volle, warme zon rustig onder de horizon, wat prachtige herinneringen oplevert. Die avond was het iets anders, want de camping in het bos had live muziek waarbij de elektrische gitaren in de wijde omgeving te horen waren. Ook genieten.

Ik liep door een smal pad tussen twee bosdelen door, totdat ik ineens een vreemd sleepspoor van zo'n 7 meter opmerkte. Het rook naar dood. Ik besloot het spoor te volgen totdat ik tegen deze dode ree aanliep. Achteraf denk ik niet dat dit het werk van de wolf is geweest, omdat de nek van de ree geen bijtwonden bevatte en het dier bijna niet was aangevreten. Op dat moment stonden mijn wolvenzintuigen echter wel op scherp! Ik wist dat er een wolf in de omgeving van Utrecht liep, maar nu was het wel ineens heel dichtbij.

Het wolvenonderzoek begon, en ik pakte mijn Topo GPS-app erbij om te starten met het registreren van wolvensporen.

Je gaat nu toch niet afhaken omdat het smerig wordt, hè? 😉

Dode ree, die kreeg van mij een 💀 op de TopoGPS kaart

Mogelijke wolven prent, kreeg van mij een 🐾 op de TopoGPS kaart.

Zoals je ziet, is deze prent in de vochtige modder gevonden rondom een regenplas. Dit zijn goede plekken om sporen te vinden. Ook op zandpaden vind je vaak veel sporen. Mocht je een prent vinden, kijk dan eens of er een mensen spoor langsloopt; dat zou het baasje van de hond kunnen zijn.

Kijk in welke richting de prent staat en of je meer bijbehorende prenten kan vinden. Soms zie je dan ook het verschil tussen voor- en achterpoot.

Een wolf loopt vaak rechtdoor op zijn doel af om zo min mogelijk energie te verbruiken. Hierdoor kan op lange afstand een recht spoor ontstaan. Honden lopen meestal uit enthousiasme alle kanten op.

Wolven zetten soms hun achterpoot precies op dezelfde plek neer als waar ze zojuist hun voorpoot hebben gezet. Dit levert twee prenten over elkaar op die moeilijk leesbaar zijn. Er wordt gezegd dat de wolf op deze manier loopt omdat het energiezuiniger is; hij hoeft de grond waarop hij loopt maar één keer aan te stampen.

Links mogelijke wolven prent (kan ook hond zijn), rechts hond

Links een prent van vermoedelijk een wolf, rechts een prent van een hond. Bij prenten van een wolf, vos of goudjakhals kan je een X door de prent trekken. Bij veel hondenrassen kan je een H door de prent trekken.

Groottes van een wolvenprent

  • Voorvoet breedte 8,5 - 9,5 cm

  • Voorvoet lengte (8) 9 - 10 (11) cm

  • Achtervoet breedte 7,5 - 8,5 cm

  • Achtervoet lengte 8,5 - 9,5cm

Ik vond in een klein gebied meerdere prenten, waaronder een ree en een wolvendrol. Dat is interessant, want een stuk verderop vond ik niets. Doordat ik alle verdachte prenten meet en fotografeerde, kon ik ze achteraf vergelijken en onderscheid maken.

Hondendrol met vacht er in.

Bovenstaande drol is een hondendrol met vacht er in. Verwar dit niet met een wolvendrol.

Wolven drol met vacht er in, kreeg van mij natuurlijk een 💩 op de TopoGPS kaart.

Bij wolven vind je vaak botjes in de poep (zoals hierboven). Om die reden maak ik een drol soms open. Vanwege de hygiëne doe je dat altijd met een hulpmiddel, zoals een stokje.

Deze drol ligt hier niet zomaar. Wolven gebruiken regelmatig bekende paden binnen hun territorium. Tijdens dat gebruik markeren ze op allerlei manieren de paden, onder andere met uitwerpselen, die noem je geurvlaggen. Rivaliserende roedels weten hierdoor dat het gebied al bezet is. Zo worden confrontaties bij voorbaat voorkomen. Via geur word veel meer informatie gecommuniceerd maar daar ga ik in dit blog niet op in.

Topo GPS

Hierboven zie je de Topo GPS-app met wat geblurde locatiegegevens. Links zie je de gemarkeerde wolvendrol op de kaart. Als je deze 💩 aandrukt, opent het rechter scherm. Hierop zie je aantekeningen die ik heb gemaakt (14-06-2024 drol), maar nog handiger, onderin zie je de datum waarop hij is aangemaakt en de datum waarop hij later is gewijzigd.

Ook zie je twee toegevoegde foto’s van de drol. Voeg foto’s direct toe als je een locatie markeert, anders haal je later alles door elkaar.

Op het moment dat ik een (sporen)wandeling maak, markeer ik op Topo GPS elk pad waar ik ben geweest. Daarnaast markeer ik alle drollen, prenten, prooien en bijzonderheden in de omgeving, zoals een ecoduct en de plek waar later in het verhaal het hondje is ontvoerd. Na drie wandelingen ontstaat er een bepaald gebied waarin je sporen ziet en een gebied daaromheen waarin je geen of weinig sporen vindt. Onderstaande twee wolvendrollen vond ik nog in Den Treek, samen met meerdere prenten. Op Facebook las ik hoeveel wolvenwelpen er in het gebied gezien zijn; samen met de ouders maakt dat toch wel een mooie beginnende roedel.

Ik ben twee keer naar het nabijgelegen gebied Austerlitz geweest om sporen te zoeken. Wolvensporen vond ik niet bij Austerlitz. Ik heb slechts een klein gedeelte van het gebied doorzocht. Het blijft immers een hobby. Na m`n eerste wandeling in Den Treek ben ik nog vier keer in Den Treek geweest (een maand lang, 1 à 2 keer per week).

In een klein gebied vond ik veel sporen. Een stuk verderop vond ik niets. Doordat ik alle verdachte prenten meet, fotografeer en in Topo GPS opsla, kan ik ze achteraf vergelijken en onderscheid maken. Door sporen op een kaart op te slaan krijg je makkelijk een overzicht van de sporen hotspots.

Ik besloot me aan te melden als vrijwilliger bij het wolvenmeldpunt maar dat was geen goed idee. Dat raad ik echt niemand aan. Je krijgt een contract met geheimhoudingplicht en verder gebruiken ze jouw verzamelde informatie. Het levert je niks op, het werk je alleen maar tegen.

Den Treek - De zon klimt rustig omhoog terwijl ik al ruim 2 uur aan het wandelen ben

Den treek - Het beloofd een warme dag te worden, het gras en de spinnenwebben zijn nu nog vochtig

Austerlitz - Het bos spiegeld in een regenplas

2 wolven drollen, wat oudere sporen. Linker drol is moeilijk te zien. Je ziet haren en vooral de botresten zijn nog zichtbaar.

Hondje meegenomen en nooit meer terug gezien

Toen ik op een gegeven moment in Den Treek kwam, zag ik een mevrouw die behoorlijk van slag was, samen met twee agenten en een boa. Ik vroeg of er iets bijzonders aan de hand was, waarop de agent antwoordde: “Ja, jij bent bijzonder.” Ik vond het een onprofessioneel kinderachtig antwoord. Ze keken wat rond op twee plekken in de bosrand, maar ze namen vooral de tijd om met elkaar te kletsen. Proactief kwamen ze niet over.

Later las ik in het nieuws dat er een hondje was meegenomen door vermoedelijk een wolf. Het was vreemd dat de agent niet even zei wat er aan de hand was; ik had het hondje nietsvermoedend tijdens mijn wandeling kunnen tegenkomen. Ook hondenuitlaters werden die dag (zover ik zag) niet gewaarschuwd. Toen de agenten weg waren, leek de situatie alsof er niets was gebeurd, en liepen de baasjes met kleine hondjes gewoon weer over de plaats delict.

Links de agent die mij bijzonder vond, rechts ik vermoed de eigenaresse van de verloren hond.

Dat was weer een bevestiging dat ik op de juiste plek aan het zoeken was! Gelukkig wisten de nieuwskanalen de eerste week niet waar het incident had plaatsgevonden en gaven ze Austerlitz op als mogelijke locatie. Ook schreven ze een hoop onzinverhalen over het incident.

Pas een week later werd via het nieuws bekend dat het voorval zich in Den Treek had afgespeeld. Ineens kwam ik vanaf ’s ochtends vroeg overal fotografen in het bos tegen.

Fotograaf mogelijk, opzoek naar de wolf

De nieuwe onrust door fotografen komt bovenop de camping met live muziek, ruiters, hardlopers, boomkapwerkzaamheden, vogeltours, hondenuitlaters, gepensioneerden met elektrische fietsen, joggers, gezinnen met kinderen, verliefde stelletjes, en de blauwe mountainbikeroute die door vrijwel ieder stukje bos loopt. Dat levert een gestreste wolf met jongen op, die genoeg tijd en rust moet hebben om voldoende eten te vinden.

Het werd mij duidelijk dat de nieuwsjacht op de wolf was geopend en de situatie van de Veluwe zich ging herhalen.

Vervolgens is een kinderdagopvang waarvan de medewerkers mogelijk onder een steen leven met de kinderen naar de wolven hotspot gegaan, en daar zou (volgens beweringen) een kind door een wolf zijn gebeten. (verklaring van de opvang). De overheid wist van deze plek waar dagelijks wolven worden gezien en een hondje verdwenen is, en toch kozen ze ervoor om geen actie te ondernemen en af te wachten.

Vanwege alle commotie en drukte in het bos besloot ik niet meer naar Den Treek te gaan en daarmee een steentje bij te dragen aan het voortbestaan van de dieren.

Vervolgens heeft de provincie het gebied Den Treek tijdelijk afgesloten om de wolven rust te geven. Een goede beslissing. Het gebied dat is afgesloten, is precies het gebied waarin ik sporen heb gevonden. Dat was de allerlaatste bevestiging dat ik al die tijd goed sporenonderzoek had gedaan. Met onderstaande foto sluit ik mijn wolvenavontuur in Den Treek af. Opzoek naar de wolf op andere plekken in Nederland.


Reukvermogen

Natuurlijk kan de wolf je horen en zien, maar houd er rekening mee dat het reukvermogen waarschijnlijk het scherpste zintuig van de wolf is.

De snuit van een wolf is voorzien van een goed ontwikkeld reukcentrum. In de neus van een wolf zitten ongeveer 230 miljoen geurreceptoren, terwijl er in een menselijke neus ongeveer 40 miljoen zitten. Hierdoor is het reukvermogen van wolven wel duizend keer sterker dan dat van ons. Wolven hebben, net als honden, een vochtige neus, waardoor ze nog beter kunnen ruiken.

Wil je dieren zien? Draag onopvallende kleding met verschillende tekeningen zodat het niet 1 groot vlak is; blauw blijkt door predatoren en grofwild goed zichtbaar te zijn, terwijl ze fel oranje niet zien. Het is handig om dit te weten. Was je observatiekleding niet met wasmiddel en berg ze bij voorkeur buiten op. Draag geen geuren zoals zonnebrand, deodorant, anti-insectenspray, gel, etc. Zorg ervoor dat de wind van voren op je afkomt, zodat je geur achter je wegwaait. De windrichting kan je controleren met de vlam van een aansteker. Veel dieren zien niet al te goed. Als ze je kant op kijken, sta dan stil. Probeer eventueel voor een boom of struik te staan, zodat je menselijke silhouet minder goed zichtbaar is doordat er iets groters achter je staat.

Wanneer sporen zoeken

Ga alleen of met iemand die ook sporen zoekt.

Als je langere tijd sporen gaat zoeken, is het aan te raden om minimaal 1 keer per week naar het gebied te gaan, zodat je veranderingen kan zien en goed kan bepalen hoe lang het duurt voordat oude sporen verdwijnen. Ik wilde in Den Treek de wolven niet verstoren, dus besloot ik later in de ochtend te zoeken. De beste tijd om sporen te zoeken is echter direct vanaf zonsopgang, omdat de sporen dan vers zijn en er nog niet overheen is gelopen. Zeker in een gebied waar wolven en honden leven, kan het verwarrend zijn als je later op de dag op zoek gaat. Ook zie je ’s ochtends de sporen veel beter omdat het licht niet erg fel is en niet direct van boven komt; de schaduwen zijn anders.

Tijdens het sporen zoeken sta ik regelmatig stil om omgevingsgeluiden te luisteren. Je hoort dan ook meteen hoeveel geluid je zelf maakt als je loopt. Als je een route loopt, keer dan eens om en kijk of je op het zojuist belopen pad je eigen sporen kan terugvinden.

Als het regent, verdwijnen veel sporen zoals prenten. Ook in een bed van bladeren zijn sporen dan moeilijker te zien. Bladeren zijn vaak droog aan de bovenkant en vochtig aan de onderkant. Als een dier hier doorheen scharrelt, krijg je een duidelijk spoor. Door regen verdwijnt dat spoor.


Kudde bescherming honden

Ik besloot een heide gebied Het Cyiasische veld in de Veluwe te kiezen om eens ’s ochtends vroeg bij het eerste licht te verkennen. Via Google Maps krijg je wel een idee, maar je leert een gebied pas echt kennen als je er ter plekke naartoe gaat. Via dit heideveld wilde ik het bos in om sporen te zoeken.

 

Het Cyiasische veld tijdens zonsopkomst

Kudde beschermingshonden

Ik werd verwelkomd door een mistige heide met een prachtige zonsopkomst. Toen ik het heideveld passeerde, kwam ik een begrazingskudde tegen met een aantal fel blaffende honden, waarvan ik hoopte dat ze niet over het hekje zouden springen.

Ik zal je eerlijk zeggen: een wolf tegenkomen, prima. Maar deze honden vond ik eng. Het waren er vier of vijf.

Het blijkt dat er nog best wel wat komt kijken bij het houden van kuddebeschermingshonden.

’s Middags, toen ik terugliep van mijn wandeling, kwam ik een vrouwelijke schaapsherder tegen. Er liepen nu meerdere honden tussen de schaapskudde, en het waren andere honden dan degene die ’s nachts de kudde hadden beschermd.

Grazende schapen op de heide met kudde bescherminghonden en herder

Ik had geen enkel wolvenspoor gevonden, maar ik kwam wel enorm veel fietsers en mountainbikers in het bos tegen. Dit gebied bevat grote rustgebieden waar de dieren zich gemakkelijk kunnen verstoppen, hierdoor is het erg moeilijk om wolven vanaf de wandelpaden te spotten. Bovendien is het noordelijke deel van de Veluwe best ver rijden vanuit mijn woonplaats omgeving Utrecht.

Tijd voor een ander plan.

Ik besloot zuidelijker te gaan zoeken

Ik besloot iets zuidelijker te gaan zoeken en reserveerde een plek voor twee nachten op de camping Wildzoom (zie mapje). Vanuit hier kon ik mooi twee dagen op onderzoek uit.

Locatie van de camping;

 

Naast het vinden van 25 wilde zwijnen, 2 rugstreeppadden en de prachtige paarse heide, vond ik een flink eind verderop een aantal wolvendrollen. Het viel me op dat de wolven deze drollen steeds op dezelfde plek leggen. Als ik later in het jaar terugkom, liggen er meestal op hetzelfde pad weer 1 of 2 wat mij duidelijk maakt dat wolven graag dezelfde plekken blijven markeren.

Hol van de wolf

Begin dit jaar vond ik flink ver verderop een wolvenhol dat aanzienlijk groter was dan de holen van een das of vos. Het lijkt erop dat dit hol eerder door een ander dier is gemaakt/gebruikt en later door een wolf is uitgegraven.

Het hol bevatte geen sporen zoals prenten of prooiresten, wat erop wijst dat het hol op dat moment niet in gebruik was en dat hier waarschijnlijk geen jongen zijn grootgebracht.

Er wordt vaak gezegd dat wolven meerdere holen graven zodat ze hun jongen kunnen verplaatsen bij verstoring.

Wolven hol

Wolven hol

Helaas was dit gebied nog drukker met mensen dan Den Treek! Er was een groep van acht mensen op elektrische fietsen die de hele dag over de bospaden fietsten op zoek naar wolven. Er waren meerdere wolvenspotters en veel dagjesmensen in opvallende kleding. Om 6.15 uur ’s ochtends kwam de zon op en mocht je het bos in, maar tot mijn verbazing was de parkeerplaats op dat moment al vol en kwam je overal wandelaars tegen. Zelfs de boswachters rijden hier dagelijks opvallend veel de hele dag door met auto’s over de paden en door de rustgebieden.

Ik besloot mijn zoektocht te staken. Er is hier veel menselijke activiteit en de rustgebieden zijn erg groot waardoor de wolven zich overdag niet snel langs de wandelpaden zullen laten zien.

Ik besloot de zoektocht hier niet voort te zetten.

Op een andere plek in de Veluwe opzoek

Vervolgens ging ik, na een tip, op een andere plek in de Veluwe op pad. Om 6.15 uur ’s ochtends waren een vriend en ik in het bos. Vrijwel direct kwamen we prenten tegen die overeenkwamen met wolvenprenten.

Gaaf om te zien dat dat plastic plaatje echt in ware grootte overeenkomt met een wolvenprent.

Wolvendrol

Wolvendrol

Wolven gespot!

En toen gebeurde het! “wolf”

Ga maar eens tijdens dit 1 minuut en 6 seconden durende moment fatsoenlijke foto`s van de wolf maken.😂

Dit is heel ander wolvengedrag dan het wolvengedrag dat het nieuws laat zien.

Valt het jou (vanaf 42 seconden) ook op dat de wolf een ontzettend dikke buik heeft? Het is natuurlijk gokken, maar mogelijk heeft de wolf een dikke buik omdat hij zijn buik helemaal vol heeft gegeten. Een wolf kan ongeveer 10 kg voedsel in zijn maag opslaan. Deze grote maaginhoud komt goed van pas als ze voedsel voor de welpen moeten verzamelen. Dit voedsel braken ze later op om het aan de welpen te voeren. Ik weet niet hoe dat in Nederland gaat maar normaal gesproken kan een wolf niet iedere dag voedsel vinden waardoor hij zoveel mogelijk moet eten als hij de kans krijgt.

Je ziet dat de wolf geen flauw benul heeft dat wij daar met z'n tweeën staan. Zodra de wolf ons doorheeft, gaat hij er direct vandoor.

Wolf 1

De Vacht

Camouflagevacht

Zoals je ziet, heeft de wolf verschillende kleuren en aftekeningen in zijn vacht. Deze kan hij goed gebruiken om onopgemerkt door het gebied te bewegen en dichterbij een prooi te komen. Zoals je eerder in dit artikel hebt gelezen, zien niet alle dieren kleuren zoals wij dat doen. Als we alleen de kleuren groen en geel toelaten op de foto, ziet het er zo uit.

Foto met alleen groen en geel

Deze wolf staat op de uitkijk, waardoor zijn kop duidelijk zichtbaar is boven het hoge gras.
Je ziet nu dat vooral de vormen van de kop opvallen.

Op deze manier kan je ook een inschatting maken van hoe dieren jou zien. Je hoofd, schouders en armen vallen vaak duidelijk op.
Wat is het toch fijn dat wij zoveel kleuren kunnen zien.

Wolf 1

Zomer en winter vacht

Misschien denk je nu: “Wolven hebben toch veel meer haar?”

De dieren hebben in augustus een zomervacht, wat betekent dat ze hun lange dikke haren zijn verloren en een kort zomerkapsel hebben gekregen om het niet zo warm te hebben. In het najaar gebeurt het tegenovergestelde: ze verliezen hun dunnere zomervacht en krijgen een dikkere wintervacht. Dit zie je ook duidelijk bij wilde zwijnen en zelfs bij koeien. Ga maar eens in de winter en in de zomer naar de kinderboerderij. Fotografeer de koeien, schapen en geiten. Doe dit opnieuw in juli, en je zult zien dat de geiten en koeien van vacht zijn gewisseld. De schapen zijn geschoren omdat ze zo zijn gefokt dat ze hun wol niet meer vanzelf verliezen.

Wolvenvacht bestaat uit twee lagen: de bovenste laag dekharen houdt het dier droog, en de zachte onderlaag houdt het dier warm.

Wolf 1, op dit moment werden we gezien

Wolf 1, De wolf sprintte van ons weg

De prent die de wolf achterliet

Even later zagen we nog een wolf langskomen toen we stil stonden te wachten.

wolf 2

De manier van lopen komt wel erg overeen met de vos, beide zijn het hondachtige.

Wolf en vos

Als je eenmaal weet in welke gebieden ze vaak komen dan is het genieten.

Je zal vast denken dat ik nu elke dag wolven spot, nee ik gun ze lekker hun rust.😊

Door de wolf uitgegraven dassenburcht

Een dag later gingen we terug naar de wolvenplek, er waren geen wolven te zien. We hadden een dag eerder enorm geluk gehad!
We vonden wel wolvenholen, deze keer in een uitgegraven dassenburcht, met botresten rondom de uitgangen. Hier zijn echte wolvenwelpen grootgebracht!

Een groot uitgegraven hol in een verlaten dassenburcht

Deze dassenburcht stond al minimaal 2 jaar leeg. De wolf heeft in dit geval de dassen niet verjaagd toen hij de burcht tijdelijk overnam. Ik zeg tijdelijk omdat wolven alleen een hol gebruiken om hun jongen groot te brengen.

Botresten van een prooi

Botresten van een prooi


Dierentuin

Een dierentuin is een mooie plek om een dier van heel dichtbij te zien dat je normaal niet zo snel in het echt zult tegenkomen. In gevangenschap tonen wolven echter niet hun volledige natuurlijke gedrag; ze hebben een klein leefgebied, worden gevoerd en leven in een vaste groep. Toch verstoor je op deze plek niet de natuur met je aanwezigheid, zoals je dat in een natuurgebied wel doet.

Als je niet perse de nood voelt om een wilde wolf te treffen, raad ik je aan om na een rondje sporen zoeken een bezoek te brengen aan Dierenpark Amersfoort en daar de wolven te bekijken. (neem een verrekijker mee)

Wolven dierenpark Amersfoort


Wolven fotograferen

Wil je wolven fotograferen met een dunne zomervacht, ga dan in de zomer kijken. Voor een wintervacht moet je in de winter op pad gaan.

Ik raad een Telelens met een groot bereik aan, zelf gebruik ik de Tamron SP 150-600 mm F/5-6,3 Di VC 2,5 GB G2, die ik ooit nieuw op Amazon voor €999 heb gekocht. Het fotograferen moet natuurlijk ook leuk blijven voor je bankrekening.

In het bos is het altijd vrij donker, dus het zou ideaal zijn als je een wolf op een open plek, op een tijdstip met voldoende licht met sluimerwolken kan tegenkomen om een mooie foto te maken. Als je een dier ziet dat in een bepaalde richting loopt, kijk dan vooruit naar plekken waar je het dier zou willen fotograferen en bereid je voor op het maken van de foto (qua houding).

Wanneer ik met 600 mm fotografeer, gebruik ik een snellere sluitertijd dan 1/640. Ik kies meestal minimaal 1/1000, omdat je camera beweegt om het dier te volgen en het dier zelf ook beweegt. Het liefst gebruik ik 1/1250 of sneller, maar in het bos is vaak niet genoeg licht en krijg je al snel een korrelige foto. Als je sluitertijd te langzaam is, krijg je een bewogen foto. Met een telelens op grote afstand zet ik mijn diafragma op een zo laag mogelijk getal, zodat er zoveel mogelijk licht binnenkomt en je een mooie vage achtergrond krijgt. ISO zet ik op automatisch. Als je een vaste sluitertijd en een vast diafragma gebruikt, kan de camera alleen met de ISO spelen. Als je foto’s niet gelukt zijn maar jij de sluitertijd en diafragma wel goed hebt ingesteld, dan is de kans groot dat het simpelweg te donker was.

Ik stel de camera in op “high-speed continuous” drive mode, zodat de camera razendsnel foto’s maakt.

Positie

Stel altijd scherp op de ogen van het dier.

Als je een dier van beneden naar boven fotografeert, kan het dier groter en imposanter lijken, wat een gevoel van kracht en dominantie kan oproepen. Dit komt omdat het dier het frame vult vanuit een perspectief dat het groter doet lijken, zoals je eerder op de bovenstaande foto met twee wolven zag.

Probeer dieren recht over de grond op ooghoogte te fotograferen; zo krijg je een mooie wazige achtergrond.

Soms ontkom je er niet aan om van boven naar beneden te fotograferen omdat er takken en hoog gras op lange afstand tussen jou en je onderwerp staan. Probeer in dat geval alsnog het dier zoveel mogelijk op ooghoogte te fotograferen. Op korte afstand zal je duidelijk zien dat je naar beneden hebt gefotografeerd, terwijl dit op lange afstand steeds minder duidelijk zal zijn omdat de hoek minder steil is. Naar beneden fotograferen kan het onderwerp kleiner laten lijken.

Backbutton focus

Bij sommige camera's kan je ervoor kiezen om de sluiterknop niet te gebruiken voor het scherpstellen, maar alleen voor het maken van de foto. In plaats daarvan stel je twee andere knoppen in voor het scherpstellen, wat bekend staat als back-button focus. Het voordeel hiervan is dat de camera niet automatisch scherpstelt wanneer je een foto maakt, wat bewegingen kan voorkomen of voorkomt dat de camera plotseling op iets anders scherpstelt dan je onderwerp.

Ik heb één knop ingesteld voor scherpstellen op dieren ogen, en een andere knop voor scherpstellen op onderwerp. Als de ene knop het onderwerp niet herkent, kan je altijd snel de andere knop proberen.

De twee knoppen die ik gebruik zijn de knop waarop Simon d'Entremont (de man hieronder) zijn vinger houdt, en de *-knop die je daarnaast ziet.



Sta stil bij wat je doet en heb respect voor de natuur.

Geef dieren ruimte en rust.


Bedankt voor het lezen 👍 tot de volgende keer!

Vorige
Vorige

Wandeling Stroese heide

Volgende
Volgende

Op zoek naar het vliegend hert kever